بررسی میزان استنساخ کتب خطی در کانون های صوفیان با استناد به نسخه های خطی کتابخانه های ایران

هدف پژوهش: هدف این پژوهش  بررسی کارکرد آموزشی و کتاب‌پردازی صوفیان به‌عنوان کانون‌های استنساخ در دوره‌های مختلف تاریخی و نحوه و میزان پراکندگی وتنوع آن مراکز وگرایش موضوعی آنهاست. روش پژوهش: این تحقیق به روش پیمایشی با رویکرد توصیفی‌_ تحلیلی انجام شده است؛ به این نحوکه اطلاعات اولیۀ استخراج شده از فهرست‌ها در چک‌لیست درج  و سپس اطلاعات مطابق با پرسش‌های تحقیق دسته‌‌بندی و در جدول‌ها ارائه‌شده و در آخر نتایج به‌دست‌آمده تحلیل و بررسی گردیده است. جامعه آماری پژوهش: جامعه آماری تحقیق تعداد 300.000 نسخه خطی فهرست‌شده در کتابخانه‌های ایران  منتشر شده در 34  مجلد فهرستگان نسخه‌های خطی ایران (فنخا) است. اصالت اثر: تاکنون دربارۀ کارکرد آموزشی مراکز مرتبط با صوفیان به‌عنوان کانون‌های استنساخ کتاب‌های خطی با استناد به نسخ خطی موجود در کتابخانه‌های ایران یا هر کشور دیگر، پژوهشی انجام نشده است. یافته‌های پژوهش: نخست،کتابت در مراکزی با عنوان «خانقاه» وسپس «زاویه» بیشتر از مراکز دیگر صوفیان بوده و بیشتر نسخه‌های کتابت‌شده در خانقاه‌ها مربوط به ایران و سپس مصر است. دوم، بیشترین فراوانی موضوعیِ نسخه‌های کتابت‌شده در کانون‌های صوفیان، مربوط به عرفان و تصوف و سپس دیوان شعرا، فلسفه و منطق است. سوم، بیشترین فراوانی کتابت نسخه‌های مورد پژوهش در قرن هشتم هـ .ق و سپس در قرن نهم و کمترین آن مربوط به  قرن هفتم هـ .ق است. چهارم، بیشتر نسخه‌های تألیف‌شده در کانون صوفیان در زاویه‌ها وخانقاه‌ها بوده است.